مطالعه تأثیر محدودیت منابع بر عملکرد و اجزای عملکرد شش ژنوتیپ گندم بهاره تحت شرایط مطلوب

به منظور مطالعه عملکرد دانه و اجزای آن در ژنوتیپ های گندم بهاره در اثر محدودیت منابع تحت شرایط مطلوب، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 90-1389 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان اجرا گردید. در این تحقیق، شش ژنوتیپ گندم بهاره به عنوان عامل اصلی و تیمارهای حذف برگ پرچم، حذف برگ پرچم + پوشاندن سنبله، پوشاندن سنبله و شاهد به عنوان عامل فرعی در نظرگرفته شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت ژنوتیپ ها و تیمارها برای عملکرد دانه و تعداد سنبله در مترمربع در سطح یک درصد معنی دار بود، همچنین اثر متقابل تیمارها نشان داد که عملکرد دانه، شاخص برداشت، زیست توده، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در مترمربع در سطح یک درصد اختلاف معنی دار داشتند. تیمار شاهد با 4113 کیلوگرم در هکتار و نیز ژنوتیپ شماره چهار با 3970 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشتند. نتایج نشان داد که با اعمال مدیریت های زراعی، کشت این ژنوتیپ در منطقه موفقیت آمیز خواهد بود.